Οι The Place Within είναι ένα συγκρότημα που δημιουργήθηκε το 2005 στην Πάτρα από φοιτητές από την Αθήνα. Έχουν κάνει συναυλίες σε Αθήνα (Kinky Kong, After Dark), στην Πάτρα (Politeia, moreSteps, Mod's, free your voice festival, ευρωπαϊκή ημέρα μουσικής 2007) στα Ιωάννινα (Berserk) και στο Bόλο. Έχουν μοιραστεί τη σκηνή με συγκροτήματα όπως οι Flakes, οι Rosebleed, οι Katrin The Thrill, οι B-sides, οι Deadbeat Escapement και οι Paint On Silence H μουσική τους είναι εναλλακτική, εναλλακτική και όσο γίνεται εναλλακτική. Δηλαδή όσο πιο ιδιαίτερη γίνεται με βάση πάντα, βέβαια, τις ανάγκες και τις ιδιαιτερότητες του κάθε κομματιού. Οι αγγλικοί (προς το παρόν) στίχοι τους μιλάνε για την πραγματικότητα κάτω από το εξωτερικό περίβλημα, προσπαθώντας με αγωνία να εκφράσουν υπόγεια συναισθήματα και σκέψεις και να ερμηνεύσουν περίεργες ανθρώπινες συμπεριφορές. Ασχολούνται συχνά, τέλος, με τα, υποσυνείδητα ή μη, ψέματα που λέει κανείς στον εαυτό του για να είναι εντάξει. Ολα αυτά όμως πάντα με σκοπό να δημιουργήσουν ομορφιά μεσα απο την τέχνη τους και όχι να πείσουν ή να ηθικολογήσουν. Τον Νοέμβριο του 2008 κέρδισαν το βραβείο best music for film στο 48hour film festival για την συμμετοχή των τραγουδιών white dressed guests και run away στην ταινία μικρού μήκους 'Run Away', βασισμένη στους στίχους του White Dressed Guests. Είναι επίσης μία από τις 10 διακριθείσες μπάντες στο Coca Cola Soundwave 2.
Πώς προέκυψε το όνομά σας;
Ψάχναμε όνομα για αρκετό καιρό, ώσπου ο Αγαμέμνονας, ο μπασίστας του συγκροτήματος, μας πρότεινε το όνομα The Place Within λόγω ενός συνθήματος που είχε δει και φωτογραφήσει σε ένα τοίχο... Το σύνθημα ήταν το εξής: Melancholy songs appear from The Place Within.
Λέτε: "H μουσική τους είναι εναλλακτική, εναλλακτική και όσο γίνεται εναλλακτική. Δηλαδή όσο πιο ιδιαίτερη γίνεται...". Τι μπορεί να σημαίνει αυτό;
Κρατήσαμε μόνο αυτό το χαρακτηρισμό για τη μουσική μας, προσπαθώντας κάπως να χαρακτηρίσουμε με λέξεις τη μουσική μας. Δυστυχώς, κάτι τέτοιο είναι απαραίτητο στην εποχή που ζούμε, όπου ακούμε μουσική και γενικά αισθανόμαστε, παρακάμπτοντας τις αισθήσεις. Ποιες τις χρειάζεται άλλωστε όταν έχεις λέξεις, για να καταναλώσει το υπερδιεγερμένο σου μυαλό; Η ιδιαιτερότητα και η εναλλακτικότητα είναι ίσως καλλιτεχνικά ζητούμενα, αφού χωρίς αυτά, οι ήχοι εντυπώνονται στο μυαλό του σημερινού ακροατή σαν μια από τα ίδια. Αυτά τα δύο χαρακτηριστικά προκύπτουν και σε ένα βαθμό από τι συμβολή διαφορετικών ακουσμάτων προς μία κοινή αισθητική του συγκροτήματος. Δυστυχώς ή ευτυχώς, ζούμε σε μια εποχή που πρέπει πάση θυσία, συνεχώς να απαντάς στην ερώτηση "γιατί εσένα;", αφού είμαστε πολλοί και στοιβαγμένοι ο ένας πάνω στον άλλο, ενώ τα χρονικά, κοινωνικά και χωρικά περιθώρια για να γνωριστούμε είναι ελάχιστα.
Σκοπός σας λέτε επίσης, είναι να δημιουργήσετε ομορφιά και όχι να πείσετε ή να ηθικολογήσετε. Εκεί υστερεί τελικά το τραγούδι; Πάσχει από έλλειψη ομορφιάς;
Δεν νομίζουμε ότι υστερεί σε ομορφιά το τραγούδι σήμερα, αλλιώς δε θα μας άρεσαν τόσα καινούργια συγκροτήματα. Η καλλιτεχνική ομορφιά για εμάς εκφράζει το 2010 ό,τι εξέφραζε πάντα, δηλαδή τη σύνθεση ετερόκλητων μνημών σύμφωνα με την αισθητική του καλλιτέχνη. Απλά θεωρούμε ότι πρέπει ο καλλιτέχνης να θυμάται ότι το μικρόφωνο που βρίσκεται μπροστά του είναι εκεί επειδή κάποιοι άνθρωποι πιστεύουν ότι έχει μια ιδιαίτερη αισθητική και όχι για τις ωραίες του απόψεις. Απόψεις έχουν όλοι. Υπάρχουν βέβαια και καλλιτέχνες που ακόμα και όταν εκφράζουν απόψεις το κάνουν με μια κάποια αισθητική και ποιητικότητα.
Με τα ΜΜΕ πώς τα πάτε;
Χρησιμοποιούμε κυρίως το ίντερνετ για την προώθηση της μουσικής μας διότι στα παραδοσιακά μέσα, λίγοι είναι αυτοί που ψάχνουν πραγματικά να ανακαλύψουν και να στηρίξουν καινούργιους ήχους. Βέβαια τα τελευταία δύο χρόνια τα πράγματα είναι σαφώς καλύτερα. Ακούμε μόνο τους 2-3 σταθμούς που αντιστέκονται στην playlist, και νιώθεις ακόμα ότι κάνει εκπομπή ένας άνθρωπος και όχι μια εμπορική μηχανή που απλά χρησιμοποιεί τον παραγωγό για να εξανθρωπίσει λίγο τις διαφημίσεις της.
Έχετε στο ενεργητικό σας κάποια βραβεία και διακρίσεις σε διαγωνισμούς. Τι κερδίσατε επί της ουσίας μέσα από αυτές τις διαδικασίες;
Στο 48 hour film festival συμμετείχαμε όχι τόσο για τη διάκριση όσο γιατί μας ενδιέφερε πολύ να δούμε τη μουσική μας σε κάποια ταινία και μας δόθηκε αυτή η ευκαιρία με την μικρού μήκους ταινία της Μαρίας Χατζηγιάννη, Run Away η οποία μάλιστα βασίστηκε στους στίχους μας. Στα υπόλοιπα συμμετέχουμε ελπίζοντας ότι μέσα από τον κάθε διαγωνισμό μπορεί κάποιος να ανακαλύψει τους ήχους μας και να βρει εκεί κάτι που χρειάζεται, ενώ μέσα στις διαδικασίες αυτές γνωρίζεται κανείς με ανθρώπους που ενδιαφέρονται για νέες μουσικές ή τις δημιουργούν.
Πότε για εσάς το συγκρότημα θα έχει εκπληρώσει το σκοπό του;
Γράφουμε τραγούδια για να κατανοήσουμε τους ανθρώπους οπότε σκοπός μας είναι κάποια στιγμή να βλέπουμε όλους τους ανθρώπους στο δρόμο γυμνούς και όμορφους. Σαν συγκρότημα θα συνεχίζουμε να δημιουργούμε για όσο θα μπορούμε να αλληλεπιδρούμε μουσικά μεταξύ μας ώστε να προκύπτει όμορφο έργο, δεν υπάρχει κάποιο όριο το οποίο να αποτελεί τελικό σκοπό της μπάντας.
Σχέδια;
Είμαστε ένα συγκρότημα που δεν σχεδίασε ποτέ το μέλλον, άλλωστε δεν έχει νόημα να σχεδιάζεις να βιοποριστείς από τη μουσική σε μια χώρα όπου δεν καταφέρνουν να βγάλουν περιοδεία ούτε καν οι μουσικοί που θαυμάζεις. Επομένως ακολουθούμε την πορεία της ζωής και παίζουμε μουσική, ο καθένας μόνος του, μεταξύ μας ή και με φίλους μας, όποτε το έχουμε ανάγκη και όποτε οι συνθήκες μας το επιτρέπουν.
*Πρώτη δημοσίευση www.e-tetradio.gr.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου